ถ้าหากชีวิตของผู้ใหญ่คือการทำงาน แล้วเด็กๆ ล่ะ ชีวิตของพวกเขาจะมีอะไรที่ดีไปกว่าการเรียนรู้ผ่านการ “เล่น” และถ้าเป็นการเล่นที่สร้างสรรค์ ที่จะสามารถพัฒนาทั้งร่างกาย สมอง และทักษะต่างๆ ในชีวิตให้กับพวกเขาได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ EQ : Emotional Quotient ที่หมายถึง ความฉลาดทางอารมณ์ เป็นความสามารถในการรับรู้และเข้าใจอารมณ์ทั้งของตัวเองและผู้อื่น ตลอดจนสามารถปรับหรือควบคุมได้อย่างเหมาะสมกับสภาพการณ์ IQ : Intelligence Quotient ที่หมายถึง ความฉลาดทางเชาวน์ปัญญา การคิด การใช้เหตุผล การคำนวณ การเชื่อมโยง
รวมไปถึงเรื่องของ EF : Executive Functions ซึ่งเป็นกระบวนการทางความคิด (Mental process) ในสมองส่วนหน้า ที่เกี่ยวข้องกับการคิด ความรู้สึก และการกระทำ เช่น การยั้งใจคิดไตร่ตรอง การควบคุมอารมณ์ การยืดหยุ่นทางความคิด การตั้งเป้าหมาย วางแผน ความมุ่งมั่น การจดจำและเรียกใช้ข้อมูลอย่างมีประสิทธิภาพ การจัดลำดับความสำคัญของเรื่องต่างๆ และการทำสิ่งต่างๆ อย่างเป็นขั้นเป็นตอนจนบรรลุความสำเร็จ ซึ่งเป็นทักษะที่มนุษย์เราทุกคนต้องใช้ มีความสำคัญยิ่งต่อทั้งความสำเร็จในการเรียน เป็นต้น ซึ่งเป็นทักษะที่นักวิชาการระดับโลกชี้ให้เห็นถึงผลในหลากหลายงานวิจัย ว่ามีส่วนสำคัญที่ควรให้เกิดการพัฒนาในเด็กๆ ที่มากไปกว่าเรื่องของ IQ อีกทั้งยังช่วยสร้าง Passion ที่จะเป็นแรงขับเคลื่อนในเรื่องของการสร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกเขา
ด้วยการออกไปทำกิจกรรมสนุกๆ อย่างการทำขนม อย่างค่าย “ขนมสตอรี่” ของ โรงละครเพื่อการพัฒนา Cherry Theatre ที่ช่วยให้เด็ก ๆ ได้รับทั้งประสบการณ์ ความสนุก สุขภาพ และเรื่องของการพัฒนาการแบบรอบด้าน ผ่านการวางแผนและเตรียมงานกันมาอย่างดีกว่า 3 เดือนเต็ม เพียงเพื่อกิจกรรมการเล่นอย่างมีคุณภาพของเด็กๆ เพียงแค่ 1 วัน โดยมีคุณครูผู้ที่มีความเชี่ยวชาญโดยตรง อย่าง “ครูเบิร์ด-บุญพงษ์ พานิช” ผู้ก่อตั้งโรงละครเพื่อการพัฒนาฯ ที่เป็นทั้งนักเขียนบทภาพยนตร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านละครเพื่อการพัฒนา Creative Drama หรือ Apply Theatre ที่ช่วยเพิ่มทักษะให้กับเด็ก ๆ ในเรื่องของ พุทธิพิสัย จิตพิสัย ทักษะพิสัย ให้กับเด็กๆ เป็นหัวเรือใหญ่ของโครงการ ซึ่งเรื่องนี้ “ครูเบิร์ด” ได้เล่าว่า…
จริง ๆ แล้วโครงการขนมสตอรี่มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ ก็คือ 1. ต้องการให้เด็กๆ ได้มีการสื่อสารปฏิสัมพันธ์โดยการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม 2. มีความคิดสร้างสรรค์และลงมือทำ ไม่ใช่เพียงแค่คิด แต่จะต้องทำด้วยตัวเองด้วย 3. จะต้องมีการทำงานร่วมโดยมีเป้าหมายร่วมกัน เพื่อให้เด็ก ๆ ได้ “เล่น” ในแบบที่มีคุณภาพมากที่สุดนั่นเอง โดยกระบวนการของกิจกรรม จะเน้นในเรื่องของการชวนเล่น ชวนเรียนรู้ ชวนให้สงสัยใคร่รู้ว่า จะไปตรงไหน ทำอะไรต่อ โดยเปิดรับเด็กอายุตั้งแต่ 7-12 ปี ที่ค่อนข้างจะมีความแตกต่างกัน แต่ก็จะใช้วิธีการในการให้พี่ดูแลน้อง ซึ่งเด็กๆ วัยนี้จะเริ่มอยากออกไปผจญภัยแล้ว เริ่มที่จะมีการคิดคำนวนเลขได้ เริ่มมีการเรียนรู้และรู้จักการบริหารทรัพยากร ดังนั้นค่ายจึงเน้นในเรื่องการให้เด็กออกไปมีแอคชั่นเยอะๆ ได้เข้าไปในชุมชน ได้เรียนรู้ที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ไปเจอชาวบ้าน ลุงป้าน้าอา ได้พายเรือ ได้กระโดดลงโคลน ได้ทำขนมที่เป็นของตัวเอง และมีปลายทางคือการจัดร้านไอศครีมของตัวเอง ซึ่งถือเป็นเป้าหมายร่วมกัน มีการออกแรงไปลงพื้นที่ โดยมีทีมคุณครูเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ เป็นคนจัดกระบวนการในการเรียนรู้ให้ โดยมีเด็กๆ เป็นแกนหลัก เป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้
เป็นกิจกรรมที่เด็กจะได้ออกไปข้างนอก ไปกางแขนกางขา ได้พบเจอกับธรรมชาติ ซึ่งตรงนี้ผมว่ามันสำคัญมาก ได้รู้จักว่าการเล่นที่ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ มันเป็นยังไง ให้ได้ไปทำนาข้าวจริงๆ ไปดำนาจริง ได้ออกไปวิ่งหาวัตถุดิบในตลาดดอนหวาย เพื่อจะเอากลับมาทำไอศครีมที่เป็นรสชาติจากวัตถุดิบที่เขาว่าอร่อย ได้ช่วยเหลือได้แบ่งปัน ซึ่งมันเกิดจากกระบวนการที่เขาได้เข้าไปเรียนรู้และลงมือทำเองในทุกๆ อย่าง ได้เรียนรู้เรื่องการตัดสินใจ อย่างแค่การข้ามท้องร่อง ที่เขาจะต้องใช้ความสามารถในเรื่องของการทรงตัว ได้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับจุดเล็กๆ ตรงนั้น เกิดการตั้งคำถามกับตัวเอง เกิดวิจารณญาณการคิดวิเคราะห์ โดยมีเพื่อนๆ คอยเชียร์คอยลุ้นกันสุดตัวอยู่ตรงนั้น และเมื่อเขาก้าวข้ามมันไปได้ สุดท้ายก็จะเกิดความรู้สึกภูมิใจ เหมือนได้ข้ามความท้าทายของตัวเองไป จากสิ่งที่ได้เจอ
ดังนั้นการค่ายขนมสตอรี่ จึงไม่ใช่แค่เพียงเรื่องของการทำ “ไอศครีมข้าวไรซ์เบอรี่” หรือการ “ทำขนม” เพียงอย่างเดียวแล้ว แต่มันคือการเรียนรู้ที่จะกล้าออกไปเจอโลกภายนอก ไปแชร์กับคนอื่นบ้าง ออกไปเจ็บตัวบ้าง พี่ได้เรียนรู้ที่จะเสียสละให้น้องบ้าง ซึ่งตรงนี้หลายคนอาจมองว่าเอ๊ะแล้วยังไง แต่สำหรับผม.. การเล่นเป็นพิธีกรรมอย่างหนึ่ง ที่พวกเขาจะได้เรียนรู้และพัฒนาในด้านต่างๆ เอาง่ายๆ เลยที่เห็นชัดๆ แค่ได้ความสนุก ได้แรงบันดาลใจ ได้สุขภาพที่ดี ผมเชื่ออีกว่าในระหว่างกระบวนการทั้งหมด พวกเขายังจะได้รับความรู้กลับไปอีกมากมายหลายเรื่อง ซึ่งรับรองว่าคุ้มค่ากับการให้พวกเขาออกไป “เล่น” อย่างแน่นอนครับ เพราะฉะนั้น “ออกมาเล่น 60 นาที แอคทีฟทุกวัน” กันดีกว่าครับ
ส่วนใครอยากไปร่วมค่ายดีๆ และกิจกรรมสนุกๆ ที่เด็กๆ จะสามารถออกไป “เล่น” ที่ได้มากกว่าแค่การ “เล่น” เหมือนอย่างค่าย “ขนมสตอรี่” แบบนี้… ก็สามารถเข้าไปติดตามกิจกรรมจาก โรงละครเพื่อการพัฒนา Cherry Theatre ของ ครูเบิร์ด ได้ที่ FB : Cherrytheatre โรงละครเพื่อการพัฒนา หรือ IG : cherrytheatre.school
